نشریه اکونومیست
تجارت برای بقا
«تجارت برای بقا»عنوانی است این اکونومیست در این شماره از نشریه خود قرار داده است. اکونومیست در این شماره به شوک اقتصادی ناشی از کرونا پرداخته است. اکونومیست در این باره مینویسد: کشورهایی که در قرنطینه هستند، مسئول ۵۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان هستند و فروپاشی فعالیتهای بازرگانی در واقع این بار بسیار شدیدتر از ادوار رکودی پیشین است. شاخصهای اقتصادی متعددی نیز بر این امر مهر تایید میزنند. تقاضای جهانی برای نفت به یکسوم کاهش یافته است؛ تولید خودرو و قطعات آنها نیز در ایالاتمتحده تا ۷۰ درصد کاهش یافته است. هفتهنامه اکونومیست نوشت: اغلب کارفرمایان و کارگران پیش از این نیز با بحرانهای اقتصادی مواجه شدهاند. آنها میدانند که هربار عیار این معضل متفاوت خواهد بود و هربار نیز کارآفرینان و شرکتها به نحوی خود را از این دست منجلابها بیرون میکشند. با این حال، شوکی که این روزها جهان تجارت را درمینوردد، هولناک است. با قرنطینه شدن کشورهایی که نیمی از تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص میدهند، فروپاشی فعالیتهای بازرگانی بسیار مهلکتر از نوبتهای پیشین خواهد بود. بسیاری از شرکتها در چنین شرایطی سعی کردهاند تا با شجاعت در برابر بحران عالمگیر کرونا قد علم کنند. کارفرمایانی که این روزها با ترشح بیش از اندازه آدرنالین مواجه شدهاند، بهطور آنلاین دستورالعملها را به کارکنان خود منتقل میکنند. حتی غولهای تجاری که پیشتر از آنها با عنوان «شرکتهای ظالم» یاد میشد نیز از این قاعده مستثنی نیستند و برای فراهم ساختن خدمات عمومی به صف شدهاند. حتی شرکت چندملیتی لویی ویتون که کالاهای لوکس و عطر را تولید میکند و مقر آن در پاریس است، به تولید محلول ضدعفونی دست مشغول شده است. با گذر زمان ابعاد آسیبهای ناشی از کرونا آشکارتر خواهد شد و باید دید کشورها چه راهکاری را در پیش خواهند گرفت؟
نشریه تایم
راه دراز بازگشت
نشریه تایم در این شماره از نشریه خود به وضعیت آمریکا در دوران کرونا و پس از کرونا پرداخته است. تایم در این باره نوشته آمریکا نیاز شدید دارد که به وضعیت عادی گذشته در اقتصاد بازگردد اما تایم در ادامه مینویسد با وجود فراگیری این بیماری در این کشور راه بسیار دراز و پر پیچ و خمی بر سر راه دولتمردان این کشور قرار داد. در همین راستا این مجله شهر هوکایدوی ژاپن را به عنوان الگوی موفقی در مبارزه با کرونا معرفی میکند. هوکایدوی اولین منطقه در ژاپن بود که به دلیل شیوع کرونا اعلام شرایط اضطراری کرد. همه مدارس تعطیل، تجمعهای بزرگ ممنوع و مردم تشویق به ماندن در خانه شدند. دولت محلی با جدیت تمام افرادی را که با مبتلایان در تماس بودند ردیابی و از بقیه جدا میکرد. این سیاست نتیجه داد و تا اواسط مارس، آمار موارد جدید به یک یا دو نفر در روز کاهش پیدا کرد. با افزایش این سختگیریها اجتماعی صنایع خاصی دچار ضرر و زیان هنگفت شدند. مهمترین نمونه ان میتوان به صنعت گردشگری اشاره کرد. اما از سویی دیگر با فروکش کردن موج اول بیماری در این شهر ژاپن محدودیتها کاهش یافت، مدارس با رعایت اصول و پروتکلهای بهداشتی بازگشایی شدند. اما پس از مدت کوتاهی دوباره موارد ابتلا به این بیماری افزایش یافت (تا حدود 80 درصد) و فرماندار این شهر را مجبور به بازگرداندن محدودیتها نمود. هوکایدوی و نمونههای موفق دیگری مانند هنگکنگ و سنگاپور نیز وجود دارند که به عنوان الگوی موفق در مهار و کنترل کرونا شناخته شدهاند. اما از سوی دیگر با توجه به ضرر و زیانهای اقتصادی وارده برخی از مقامات و سیاستمداران در ایالتهای آمریکا تحت فشار هستند. برخی از آنها اجازه فعالیت برخی مشاغل پرخطر مانند سالنهای زیبایی، باشگاههای ورزشی و سالنهای بدنسازی را صادر نمودهاند.
مجله نیوزویک
چه کسی شما را نجات خواهد داد؟
نیوزویک این شمار ه خود را به پزشکان و پرستاران اختصاص داده است. از زمان شیوع ویروس کرونا در بسیاری از کشورهای جهان، عده زیادی از پزشکان و پرستاران و کادر بیمارستانی در راه معالجه و مداوای بیماران کرونایی خود به این ویروس مبتلا شده و جان خود را از دست دادهاند. نیوزویک در این باره نوشته: ظرفیت کادر درمانی و تجهیزات مراقبت از بیماران کرونایی در سراسر کشور محدود است. با توجه به شیوع گسترده این بیماری و سیاستهای ضد و نقیض دولتمردان آسیبهای زیادی را به بدنه کادر درمانی وارد کرده است. در ادامه نیوزویک بیان میکند با توجه به محدودیتهای موجود کادر درمانی مجبور به اولویتبندی بیماران هستند. به دلیل نبود تخت بستری و همچنین دستگاههای تنفسی بیماران در صف دریافت خدمات درمانی و مراقبتهای پزشکی هستند. در ایالتهای مختلف آمریکا وضع متفاوت است. در برخی از ایالاتها همه بیماران از اهمیت یکسانی در دریافت خدمات درمانی و بهداشتی برخوردارند اما از سوی دیگر در ایالتهای دیگر این کشور میزان اهمیت و ارزش بیماران یکسان نیست. در این ایالتها بیماران با معیارهای خاص آن بیمارستان درجهبندی شده و متناسب با آن خدمات پزشکی دریافت میکنند. نکته مهم دیگر این است که در این کشور درصد قابل توجهی از افراد تحت پوشش هیچگونه بیمه درمانی و خدمات پزشکی نیستند و این افراد اگر توانایی مالی چندانی نداشته باشند، ممکن است بر اثر این بیماری جان خود را از دست دهند. چالش جدیدی که آمریکا با آن روبرو شده، مربوط به کمبود دارو برای دستگاههای تنفس مصنوعی است.بر اساس گزارشها، در حالی که همه توجهها به تأمین دستگاههای تنفس مصنوعی معطوف شده است، کمتر کسی به این مانع جدید توجه داشته است که کمبود داروی مورد نیاز این دستگاهها عملاً آنها را برای استفاده با هدف زنده نگهداشتن بیماران بلااستفاده خواهد کرد
نشریه ویک
چقدر طول خواهد کشید؟
ویک در این شماره از نشریه خود به تعطیلی کسبوکارها پرداخته است. چندماهی است که جهان با گسترش ویروس کرونا دست و پنجه نرم میکند. بسیاری از کشورها به نوبت وارد موجهای این بیماری شده و از ان عبور کردهاند. بسیاری از کشورها از همان ابتدای شیوع بیماری قوانین اجتماعی سختگیرانه را سرلوحه کار خود قرار دادند. تعطیلی مدارس و ادارهها، لغو تمامی رویدادهای ورزشی، هنری و … ممنوعیت برگزاری مراسمهای مختلف نمونهای از این اقدامات بوده است. ابعاد ضرر و زیانهای ناشی از این بیماری بسیار گسترده برآورد شده است. شرکتهای مختلفی در این برهه حساس ناچار به تعدیل گروهی از کارمندان خود شدند. خسارتهای هنگفتی به صنایع مختلف وارد آمده. گردشگری، صنعت خودرو، آژانسهای مسافرتی، هتلها، پروازهای بینالمللی همگی با خسارات روبرو شدهاند. در این خصوص سوالات زیادی از گوشه و کنار به گوش میرسد که این دوره بحرانی تا کی به طول خواهد کشید؟
پاسخهای مختلفی از سوی پزشکان و دانشمندان به این پرسش داده میشود. گروهی از افراد معتقدند واکسن کرونا ظرف 3 تا 5 ماه آینده به مرحله تولید انبوه خواهد رسید و پس از آن جهان از شر این ویروس نجات خواهد یافت. در مقابل گروهی معتقدند که واکسن قطعی و داروی نهایی برای این بیماری حداقل تا یک سال آینده کشف نخواهد شد و از این رو باید با این بیماری کنار بیاییم. مساله مشترکی که در میان تمامی کارشناسان اعم از پزشکان، سیاستمداران و اقتصاددانان وجود دارد این است که حتی با کشف دارو و واکسن برای این بیماری جهان دیگر به شکل قبل از کرونا برنخواهد گشت. بسیاری معتقدند فاصلهگذاریهای اجتماعی و پروتکلهای بهداشتی تا چندین سال پابرجا خواهد بود. از این رو بسیاری از دولتمردان در سراسر دنیا سعی دارند تا با اقدامات مختلف کشور خود را به وضعیت عادی بازگردانند
ممکن است به این مطالب علاقه داشته باشید:
دیدگاه خود را بنویسید