Project Description

بهبود بهره‌وری مصرف انرژی

تحول در بخش حمل و نقل، افزایش بازده انرژی در بخش صنعتی، مسکونی و نیروگاهی و جایگزینی بیشتر انرژی های تجدید پذیر موجب افزایش بهره وری انرژی در اقتصاد جهانی خواهد شد.
تخمین زده می شود که با ترکیب کاهش تقاضا و جایگزینی منابع انرژی تا سال ۲۰۳۵، می توان تا ۶۰۰ میلیارد دلار در حالت معمول و ۱.۲ تریلیون دلار با فرض پیشرفت پرشتاب تکنولوژی صرفه جویی اقتصادی نمود.


بخش حمل و نقل به عنوان بخشی که بیش از نیمی از تقاضای نفت را به خود اختصاص داده است، همزمان با بهبود عملکرد موتور خودروها، ارتقاء بازده مصرف سوخت و تجاری سازی تکنولوژی های جدید همچون خودرو های الکتریکی و خودران می تواند شاهد تحولات قابل توجهی باشد. بر اساس پیش بینی موسسه مطالعات مک کینزی، تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۵ درصد از وسایل نقلیه فروخته شده در بازار می توانند کاملا خودران باشند که بازده مصرف سوخت آنها بیشتر خواهد بود. خودرو های الکتریکی، برق را جایگزین نفت و خودرو های اشتراکی موجب کاهش تعداد خودروها در جاده ها و خیابان ها خواهند شد. چنین روندی تقاضای جهانی نفت را کاهش خواهد داد. با فرض سناریو پیشرفت پرشتاب تکنولوژی، پیش بینی می شود تا سال ۲۰۳۵ تقاضا برای خرید وسایل نقلیه جدید حدود ۱۳ درصد کاهش پیدا کند؛ و در نتیجه میزان تقاضای نفت برای وسایل نقلیه سبک تا حدود ۴.۵ میلیون بشکه در روز کاهش یابد.



در وهله دوم، کاهش میزان تقاضا و تحول در نحوه استفاده از وسایل نقلیه موجب کاهش تقاضا برای دیگر منابع از جمله فلزات می¬شود. کاهش خرید خودرو و استفاده بیشتر از مواد سبک منجر به کاهش تقاضا برای فولاد و و در نتیجه کاهش فروش سنگ آهن خواهد شد. به اشتراک گذاری وسایل نقلیه می تواند حجم خودرو ها در جاده ها را کاهش دهد که باعث خواهد شد نیاز به ساخت راه های جدید نیز کمتر شود که در نتیجه آن تقاضا برای فولاد،سیمان و سایر مصالح تحت تاثیر قرار می گیرد . همزمان گرایش به وسایل نقلیه سبک تر می تواند نقش پلاستیک را به عنوان ماده اولیه در صنعت خودروسازی افزایش دهد.

علاوه بر حمل و نقل، تکنولوژی به ارتقاء بهره وری انرژی در صنایع و منازل مسکونی کمک خواهد کرد. در ساختمان های مسکونی و تجاری و در کارخانه ها، بکارگیری همزمان حسگرهای پیشرفته و سیستم های کنترل و آنالیز می تواند به طور قابل ملاحظه منجر به کاهش تقاضای انرژی شود. در حال حاضر نیز بسیاری از واحدهای تولیدی از طریق نو سازی سیستم های خود به طور قابل توجهی تقاضای خود برای انرژی را کاهش داده اند. با توجه به سناریو ادامه روند موجود، ارتقا بازدهی انرژی ظرفیت کاهش ۱۲ درصدی قیمت سوخت های فسیلی را داراست اما با فرض سناریو پیشرفت پر شتاب تکنولوژی، این رقم به ۲۱ درصد (معادل ۲۴۰ میلیارد دلار) نیز خواهد رسید.

در ارزیابی سود حاصل از پیشرفت تکنولوژی، باید به این نکته توجه نمود که نرخ بهره گیری از فناری برای مناطق مختلف جهان و کشورهای مختلف بسته به عوامل متعددی از جمله سیاست دولت ها، هزینه های سخت افزاری و نرم افزاری توسعه و نرخ توسعه اقتصادی متفاوت خواهد بود.

نویسنده: INFP.IR
منبع: ماهنامه پیشران (آینده‌پژوهی کسب‌وکار)/تیرماه 96